расканто́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расканто́вачны расканто́вачная расканто́вачнае расканто́вачныя
Р. расканто́вачнага расканто́вачнай
расканто́вачнае		 расканто́вачнага расканто́вачных
Д. расканто́вачнаму расканто́вачнай расканто́вачнаму расканто́вачным
В. расканто́вачны (неадуш.)
расканто́вачнага (адуш.)		 расканто́вачную расканто́вачнае расканто́вачныя (неадуш.)
расканто́вачных (адуш.)
Т. расканто́вачным расканто́вачнай
расканто́вачнаю		 расканто́вачным расканто́вачнымі
М. расканто́вачным расканто́вачнай расканто́вачным расканто́вачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)