расканапа́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
расканапа́чванне | |
расканапа́чвання | |
расканапа́чванню | |
расканапа́чванне | |
расканапа́чваннем | |
расканапа́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)