раскамячы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раскаме́чыцца раскаме́чацца
Прошлы час
м. раскамячы́ўся раскамячы́ліся
ж. раскамячы́лася
н. раскамячы́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)