раскамплекто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
раскамплекто́ўванне | |
раскамплекто́ўвання | |
раскамплекто́ўванню | |
раскамплекто́ўванне | |
раскамплекто́ўваннем | |
раскамплекто́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)