раскалашма́чаны
прыметнік, адносны
раскалашма́чаны | раскалашма́чаная | раскалашма́чанае | раскалашма́чаныя | |
раскалашма́чанага | раскалашма́чанай раскалашма́чанае |
раскалашма́чанага | раскалашма́чаных | |
раскалашма́чанаму | раскалашма́чанай | раскалашма́чанаму | раскалашма́чаным | |
раскалашма́чаны ( раскалашма́чанага ( |
раскалашма́чаную | раскалашма́чанае | раскалашма́чаныя ( раскалашма́чаных ( |
|
раскалашма́чаным | раскалашма́чанай раскалашма́чанаю |
раскалашма́чаным | раскалашма́чанымі | |
раскалашма́чаным | раскалашма́чанай | раскалашма́чаным | раскалашма́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)