раскаве́лены
прыметнік, адносны
раскаве́лены | раскаве́леная | раскаве́ленае | раскаве́леныя | |
раскаве́ленага | раскаве́ленай раскаве́ленае |
раскаве́ленага | раскаве́леных | |
раскаве́ленаму | раскаве́ленай | раскаве́ленаму | раскаве́леным | |
раскаве́лены ( раскаве́ленага ( |
раскаве́леную | раскаве́ленае | раскаве́леныя ( раскаве́леных ( |
|
раскаве́леным | раскаве́ленай раскаве́ленаю |
раскаве́леным | раскаве́ленымі | |
раскаве́леным | раскаве́ленай | раскаве́леным | раскаве́леных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)