раскаве́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскаве́лены раскаве́леная раскаве́ленае раскаве́леныя
Р. раскаве́ленага раскаве́ленай
раскаве́ленае
раскаве́ленага раскаве́леных
Д. раскаве́ленаму раскаве́ленай раскаве́ленаму раскаве́леным
В. раскаве́лены (неадуш.)
раскаве́ленага (адуш.)
раскаве́леную раскаве́ленае раскаве́леныя (неадуш.)
раскаве́леных (адуш.)
Т. раскаве́леным раскаве́ленай
раскаве́ленаю
раскаве́леным раскаве́ленымі
М. раскаве́леным раскаве́ленай раскаве́леным раскаве́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)