рамо́нтніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рамо́нтніца | рамо́нтніцы | |
| рамо́нтніцы | рамо́нтніц | |
| рамо́нтніцы | рамо́нтніцам | |
| рамо́нтніцу | рамо́нтніц | |
| рамо́нтніцай рамо́нтніцаю |
рамо́нтніцамі | |
| рамо́нтніцы | рамо́нтніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)