рамо́нтнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рамо́нтнік рамо́нтнікі
Р. рамо́нтніка рамо́нтнікаў
Д. рамо́нтніку рамо́нтнікам
В. рамо́нтніка рамо́нтнікаў
Т. рамо́нтнікам рамо́нтнікамі
М. рамо́нтніку рамо́нтніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)