рамо́нтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рамо́нтнік | рамо́нтнікі | |
| рамо́нтніка | рамо́нтнікаў | |
| рамо́нтніку | рамо́нтнікам | |
| рамо́нтніка | рамо́нтнікаў | |
| рамо́нтнікам | рамо́нтнікамі | |
| рамо́нтніку | рамо́нтніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)