райні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| райні́к | райнікі́ | |
| райніка́ | райніко́ў | |
| райніку́ | райніка́м | |
| райні́к | райнікі́ | |
| райніко́м | райніка́мі | |
| райніку́ | райніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)