раз’ярэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раз’ярэ́ю раз’ярэ́ем
2-я ас. раз’ярэ́еш раз’ярэ́еце
3-я ас. раз’ярэ́е раз’ярэ́юць
Прошлы час
м. раз’ярэ́ў раз’ярэ́лі
ж. раз’ярэ́ла
н. раз’ярэ́ла
Загадны лад
2-я ас. раз’ярэ́й раз’ярэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раз’ярэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)