раз’язны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раз’язны́ раз’язна́я раз’язно́е раз’язны́я
Р. раз’язно́га раз’язно́й
раз’язно́е
раз’язно́га раз’язны́х
Д. раз’язно́му раз’язно́й раз’язно́му раз’язны́м
В. раз’язны́ (неадуш.)
раз’язно́га (адуш.)
раз’язну́ю раз’язно́е раз’язны́я (неадуш.)
раз’язны́х (адуш.)
Т. раз’язны́м раз’язно́й
раз’язно́ю
раз’язны́м раз’язны́мі
М. раз’язны́м раз’язно́й раз’язны́м раз’язны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)