раз’язны́
прыметнік, адносны
раз’язны́ | раз’язна́я | раз’язно́е | раз’язны́я | |
раз’язно́га | раз’язно́й раз’язно́е |
раз’язно́га | раз’язны́х | |
раз’язно́му | раз’язно́й | раз’язно́му | раз’язны́м | |
раз’язны́ ( раз’язно́га ( |
раз’язну́ю | раз’язно́е | раз’язны́я ( раз’язны́х ( |
|
раз’язны́м | раз’язно́й раз’язно́ю |
раз’язны́м | раз’язны́мі | |
раз’язны́м | раз’язно́й | раз’язны́м | раз’язны́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)