раз’ю́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раз’ю́шванне | |
| раз’ю́швання | |
| раз’ю́шванню | |
| раз’ю́шванне | |
| раз’ю́шваннем | |
| раз’ю́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)