раз’е́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раз’е́нчуся раз’е́нчымся
2-я ас. раз’е́нчышся раз’е́нчыцеся
3-я ас. раз’е́нчыцца раз’е́нчацца
Прошлы час
м. раз’е́нчыўся раз’е́нчыліся
ж. раз’е́нчылася
н. раз’е́нчылася
Дзеепрыслоўе
прош. час раз’е́нчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)