разу́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разу́мніца | разу́мніцы | |
| разу́мніцы | разу́мніц | |
| разу́мніцы | разу́мніцам | |
| разу́мніцу | разу́мніц | |
| разу́мніцай разу́мніцаю |
разу́мніцамі | |
| разу́мніцы | разу́мніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)