разукамплектава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разукамплектава́нне | |
| разукамплектава́ння | |
| разукамплектава́нню | |
| разукамплектава́нне | |
| разукамплектава́ннем | |
| разукамплектава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)