разрэ́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разрэ́джанне | разрэ́джанні | |
| разрэ́джання | разрэ́джанняў | |
| разрэ́джанню | разрэ́джанням | |
| разрэ́джанне | разрэ́джанні | |
| разрэ́джаннем | разрэ́джаннямі | |
| разрэ́джанні | разрэ́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)