разрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разрубу́ю разрубу́ем
2-я ас. разрубу́еш разрубу́еце
3-я ас. разрубу́е разрубу́юць
Прошлы час
м. разрубава́ў разрубава́лі
ж. разрубава́ла
н. разрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. разрубу́й разрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разрубава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)