разні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разні́ца разні́цы
Р. разні́цы разні́ц
Д. разні́цы разні́цам
В. разні́цу разні́цы
Т. разні́цай
разні́цаю		 разні́цамі
М. разні́цы разні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)