разнамы́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разнамы́сны разнамы́сная разнамы́снае разнамы́сныя
Р. разнамы́снага разнамы́снай
разнамы́снае		 разнамы́снага разнамы́сных
Д. разнамы́снаму разнамы́снай разнамы́снаму разнамы́сным
В. разнамы́сны (неадуш.)
разнамы́снага (адуш.)		 разнамы́сную разнамы́снае разнамы́сныя (неадуш.)
разнамы́сных (адуш.)
Т. разнамы́сным разнамы́снай
разнамы́снаю		 разнамы́сным разнамы́снымі
М. разнамы́сным разнамы́снай разнамы́сным разнамы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)