размы́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| размы́чка | размы́чкі | |
| размы́чкі | размы́чак | |
| размы́чцы | размы́чкам | |
| размы́чку | размы́чкі | |
| размы́чкай размы́чкаю |
размы́чкамі | |
| размы́чцы | размы́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)