размысле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| размысле́нне | размысле́нні | |
| размысле́ння | размысле́нняў | |
| размысле́нню | размысле́нням | |
| размысле́нне | размысле́нні | |
| размысле́ннем | размысле́ннямі | |
| размысле́нні | размысле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)