размо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| размо́ўніца | размо́ўніцы | |
| размо́ўніцы | размо́ўніц | |
| размо́ўніцы | размо́ўніцам | |
| размо́ўніцу | размо́ўніц | |
| размо́ўніцай размо́ўніцаю |
размо́ўніцамі | |
| размо́ўніцы | размо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)