разме́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разме́ннік разме́ннікі
Р. разме́нніка разме́ннікаў
Д. разме́нніку разме́ннікам
В. разме́ннік разме́ннікі
Т. разме́ннікам разме́ннікамі
М. разме́нніку разме́нніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)