размацава́ны
прыметнік, адносны
| размацава́ны | размацава́ная | размацава́нае | размацава́ныя | |
| размацава́нага | размацава́най размацава́нае |
размацава́нага | размацава́ных | |
| размацава́наму | размацава́най | размацава́наму | размацава́ным | |
| размацава́ны ( размацава́нага ( |
размацава́ную | размацава́нае | размацава́ныя ( размацава́ных ( |
|
| размацава́ным | размацава́най размацава́наю |
размацава́ным | размацава́нымі | |
| размацава́ным | размацава́най | размацава́ным | размацава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)