размагні́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| размагні́чванне | |
| размагні́чвання | |
| размагні́чванню | |
| размагні́чванне | |
| размагні́чваннем | |
| размагні́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)