размагні́чаны
прыметнік, адносны
| размагні́чаны | размагні́чаная | размагні́чанае | размагні́чаныя | |
| размагні́чанага | размагні́чанай размагні́чанае |
размагні́чанага | размагні́чаных | |
| размагні́чанаму | размагні́чанай | размагні́чанаму | размагні́чаным | |
| размагні́чаны ( размагні́чанага ( |
размагні́чаную | размагні́чанае | размагні́чаныя ( размагні́чаных ( |
|
| размагні́чаным | размагні́чанай размагні́чанаю |
размагні́чаным | размагні́чанымі | |
| размагні́чаным | размагні́чанай | размагні́чаным | размагні́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)