разлютава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлюту́ю разлюту́ем
2-я ас. разлюту́еш разлюту́еце
3-я ас. разлюту́е разлюту́юць
Прошлы час
м. разлютава́ў разлютава́лі
ж. разлютава́ла
н. разлютава́ла
Загадны лад
2-я ас. разлюту́й разлюту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разлютава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)