разлютава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| разлютава́ны | разлютава́ная | разлютава́нае | разлютава́ныя | |
| разлютава́нага | разлютава́най разлютава́нае |
разлютава́нага | разлютава́ных | |
| разлютава́наму | разлютава́най | разлютава́наму | разлютава́ным | |
| разлютава́ны ( разлютава́нага ( |
разлютава́ную | разлютава́нае | разлютава́ныя ( разлютава́ных ( |
|
| разлютава́ным | разлютава́най разлютава́наю |
разлютава́ным | разлютава́нымі | |
| разлютава́ным | разлютава́най | разлютава́ным | разлютава́ных | |
Кароткая форма: разлютава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)