разлу́чаны
прыметнік, адносны
| разлу́чаны | разлу́чаная | разлу́чанае | разлу́чаныя | |
| разлу́чанага | разлу́чанай разлу́чанае |
разлу́чанага | разлу́чаных | |
| разлу́чанаму | разлу́чанай | разлу́чанаму | разлу́чаным | |
| разлу́чаны ( разлу́чанага ( |
разлу́чаную | разлу́чанае | разлу́чаныя ( разлу́чаных ( |
|
| разлу́чаным | разлу́чанай разлу́чанаю |
разлу́чаным | разлу́чанымі | |
| разлу́чаным | разлу́чанай | разлу́чаным | разлу́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)