разлу́плены
прыметнік, адносны
| разлу́плены | разлу́пленая | разлу́пленае | разлу́пленыя | |
| разлу́пленага | разлу́пленай разлу́пленае |
разлу́пленага | разлу́пленых | |
| разлу́пленаму | разлу́пленай | разлу́пленаму | разлу́пленым | |
| разлу́плены ( разлу́пленага ( |
разлу́пленую | разлу́пленае | разлу́пленыя ( разлу́пленых ( |
|
| разлу́пленым | разлу́пленай разлу́пленаю |
разлу́пленым | разлу́пленымі | |
| разлу́пленым | разлу́пленай | разлу́пленым | разлу́пленых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)