раздурава́ць

‘разблазнаваць; распесціць, разбалаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздуру́ю раздуру́ем
2-я ас. раздуру́еш раздуру́еце
3-я ас. раздуру́е раздуру́юць
Прошлы час
м. раздурава́ў раздурава́лі
ж. раздурава́ла
н. раздурава́ла
Загадны лад
2-я ас. раздуру́й раздуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раздурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)