раздуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раздуме́нне | раздуме́нні | |
| раздуме́ння | раздуме́нняў | |
| раздуме́нню | раздуме́нням | |
| раздуме́нне | раздуме́нні | |
| раздуме́ннем | раздуме́ннямі | |
| раздуме́нні | раздуме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)