раздрэ́нчыць
‘пазбавіць спакою каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| раздрэ́нчу | раздрэ́нчым | |
| раздрэ́нчыш | раздрэ́нчыце | |
| раздрэ́нчыць | раздрэ́нчаць | |
| Прошлы час | ||
| раздрэ́нчыў | раздрэ́нчылі | |
| раздрэ́нчыла | ||
| раздрэ́нчыла | ||
| Загадны лад | ||
| раздрэ́нчы | раздрэ́нчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раздрэ́нчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)