раздзьму́ты
прыметнік, адносны
| раздзьму́ты | раздзьму́тая | раздзьму́тае | раздзьму́тыя | |
| раздзьму́тага | раздзьму́тай раздзьму́тае |
раздзьму́тага | раздзьму́тых | |
| раздзьму́таму | раздзьму́тай | раздзьму́таму | раздзьму́тым | |
| раздзьму́ты ( раздзьму́тага ( |
раздзьму́тую | раздзьму́тае | раздзьму́тыя ( раздзьму́тых ( |
|
| раздзьму́тым | раздзьму́тай раздзьму́таю |
раздзьму́тым | раздзьму́тымі | |
| раздзьму́тым | раздзьму́тай | раздзьму́тым | раздзьму́тых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)