разграшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разграшэ́нне | |
| разграшэ́ння | |
| разграшэ́нню | |
| разграшэ́нне | |
| разграшэ́ннем | |
| разграшэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)