разгарачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разгарачу́ разгарачы́м
2-я ас. разгарачы́ш разгарачыце́
3-я ас. разгарачы́ць разгарача́ць
Прошлы час
м. разгарачы́ў разгарачы́лі
ж. разгарачы́ла
н. разгарачы́ла
Загадны лад
2-я ас. разгарачы́ разгарачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разгарачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)