развіха́ць
‘расхістаць што-небудзь (развіхаць зуб)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| развіха́ю | развіха́ем | |
| развіха́еш | развіха́еце | |
| развіха́е | развіха́юць | |
| Прошлы час | ||
| развіха́ў | развіха́лі | |
| развіха́ла | ||
| развіха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| развіха́й | развіха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| развіха́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)