развярэ́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| развярэ́джанне | |
| развярэ́джання | |
| развярэ́джанню | |
| развярэ́джанне | |
| развярэ́джаннем | |
| развярэ́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)