развяза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| развяза́нне | развяза́нні | |
| развяза́ння | развяза́нняў | |
| развяза́нню | развяза́нням | |
| развяза́нне | развяза́нні | |
| развяза́ннем | развяза́ннямі | |
| развяза́нні | развяза́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)