разву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| разву́чаны | разву́чаная | разву́чанае | разву́чаныя | |
| разву́чанага | разву́чанай разву́чанае |
разву́чанага | разву́чаных | |
| разву́чанаму | разву́чанай | разву́чанаму | разву́чаным | |
| разву́чаны ( разву́чанага ( |
разву́чаную | разву́чанае | разву́чаныя ( разву́чаных ( |
|
| разву́чаным | разву́чанай разву́чанаю |
разву́чаным | разву́чанымі | |
| разву́чаным | разву́чанай | разву́чаным | разву́чаных | |
Кароткая форма: разву́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)