развалака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
развалака́нне | |
развалака́ння | |
развалака́нню | |
развалака́нне | |
развалака́ннем | |
развалака́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
развалака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
развалака́нне | |
развалака́ння | |
развалака́нню | |
развалака́нне | |
развалака́ннем | |
развалака́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)