разва́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| разва́жнік | разва́жнікі | |
| разва́жніка | разва́жнікаў | |
| разва́жніку | разва́жнікам | |
| разва́жніка | разва́жнікаў | |
| разва́жнікам | разва́жнікамі | |
| разва́жніку | разва́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)