разбуце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбуце́ю разбуце́ем
2-я ас. разбуце́еш разбуце́еце
3-я ас. разбуце́е разбуце́юць
Прошлы час
м. разбуце́ў разбуце́лі
ж. разбуце́ла
н. разбуце́ла
Загадны лад
2-я ас. разбуце́й разбуце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбуце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)