разбурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разбурэ́нне разбурэ́нні
Р. разбурэ́ння разбурэ́нняў
Д. разбурэ́нню разбурэ́нням
В. разбурэ́нне разбурэ́нні
Т. разбурэ́ннем разбурэ́ннямі
М. разбурэ́нні разбурэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)