разбурча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбурчу́ся разбурчы́мся
2-я ас. разбурчы́шся разбурчыце́ся
3-я ас. разбурчы́цца разбурча́цца
Прошлы час
м. разбурча́ўся разбурча́ліся
ж. разбурча́лася
н. разбурча́лася
Загадны лад
2-я ас. разбурчы́ся разбурчы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разбурча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)