разбуркава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разбурку́ецца разбурку́юцца
Прошлы час
м. разбуркава́ўся разбуркава́ліся
ж. разбуркава́лася
н. разбуркава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час разбуркава́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)