разбу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разбу́рванне | |
| разбу́рвання | |
| разбу́рванню | |
| разбу́рванне | |
| разбу́рваннем | |
| разбу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)