разбу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
разбу́рванне | |
разбу́рвання | |
разбу́рванню | |
разбу́рванне | |
разбу́рваннем | |
разбу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
разбу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
разбу́рванне | |
разбу́рвання | |
разбу́рванню | |
разбу́рванне | |
разбу́рваннем | |
разбу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)