разбура́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
разбура́льніца | разбура́льніцы | |
разбура́льніцы | разбура́льніц | |
разбура́льніцы | разбура́льніцам | |
разбура́льніцу | разбура́льніц | |
разбура́льніцай разбура́льніцаю |
разбура́льніцамі | |
разбура́льніцы | разбура́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)