разбура́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| разбура́льнік | разбура́льнікі | |
| разбура́льніка | разбура́льнікаў | |
| разбура́льніку | разбура́льнікам | |
| разбура́льніка | разбура́льнікаў | |
| разбура́льнікам | разбура́льнікамі | |
| разбура́льніку | разбура́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)