разбура́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разбура́льнік | разбура́льнікі | |
разбура́льніка | разбура́льнікаў | |
разбура́льніку | разбура́льнікам | |
разбура́льніка | разбура́льнікаў | |
разбура́льнікам | разбура́льнікамі | |
разбура́льніку | разбура́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)