разбунтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
разбунтава́ны | разбунтава́ная | разбунтава́нае | разбунтава́ныя | |
разбунтава́нага | разбунтава́най разбунтава́нае |
разбунтава́нага | разбунтава́ных | |
разбунтава́наму | разбунтава́най | разбунтава́наму | разбунтава́ным | |
разбунтава́ны ( разбунтава́нага ( |
разбунтава́ную | разбунтава́нае | разбунтава́ныя ( разбунтава́ных ( |
|
разбунтава́ным | разбунтава́най разбунтава́наю |
разбунтава́ным | разбунтава́нымі | |
разбунтава́ным | разбунтава́най | разбунтава́ным | разбунтава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)